H Ουκρανία και η Ρωσία αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% του παγκόσμιου εμπορίου σιταριού και κριθαριού. Τα αντίστοιχα ποσοστά για το καλαμπόκι και το ηλιέλαιο είναι 17% και 50%. Η Ρωσία ήταν επίσης ο κορυφαίος εξαγωγέας αζωτούχων λιπασμάτων στον κόσμο, ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής λιπασμάτων καλίου και ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας λιπασμάτων φώσφορου.

Σύμφωνα με αξιόπιστες εκτιμήσεις οι συνέπειες του πολέμου στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να οδηγήσουν σε συρρίκνωση της ανάπτυξης κατά περίπου μία ποσοστιαία μονάδα. Στην Ευρώπη οι συνέπειες θα είναι προφανώς μεγαλύτερες, λόγω της εξάρτησης των ευρωπαϊκών χωρών από τις εμπόλεμες χώρες, τόσο σε ενεργειακά προϊόντα (φυσικό αέριο, πετρέλαιο), όσο και σε άλλα βασικά προϊόντα (σιτηρά, ηλιέλαιο, λιπάσματα κ.λπ.) σε ποσοστό περίπου 40%, των οποίων οι τιμές αυξάνονται από 50% έως 150%.

Είναι γνωστό ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας είναι περιορισμένα ιδίως μετά τη δημόσια δαπάνη για την αντιμετώπιση της πανδημίας που έφτασαν τα δυο τελευταία χρόνια στα 43, περίπου, δισ. ευρώ.
Η ευρωπαϊκή αρωγή με τη μορφή ευρωπαϊκής παρέμβασης που θα μπορούσε να βοηθήσει τις υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού νότου (Ελλάδα, Ιταλία, κ.λ.π.) δεν είναι πολύ πιθανή, διότι το κόστος για τους κατοίκους των χωρών της Ευρώπης θα είναι εξίσου υψηλό λόγω του αυξημένου πληθωρισμού και οι δημόσιες δαπάνες για την περίθαλψη των εκατομμυρίων προσφύγων από την Ουκρανία θα είναι σημαντική.

Ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία, αρκετές ημέρες τώρα μετά την εισβολή των ρωσικών δυνάμεων σε αυτή τη χώρα. Κάθε επέμβαση ξένης χώρας σε μια άλλη, ανεξάρτητα από τις προβαλλόμενες κάθε φορά δικαιολογίες, είναι καταδικαστέα, καθώς αναπόφευκτα προκαλεί κάθε μορφής τεράστιες απώλειες. Απώλειες ανθρώπινων ζωών, των μαχητών και του άμαχου πληθυσμού, τραυματισμούς και ακρωτηριασμούς, κύματα προσφύγων, καταστροφές πολιτιστικών μνημείων, καταστροφές υποδομών με τεράστιο κόστος ανακατασκευής κ.λπ. Όλα τα παραπάνω μπορούν να υπολογιστούν με κάποιο τρόπο και έτσι να αποτιμηθεί έτσι το τεράστιο κόστος κάθε πολέμου.

Την εκτίμηση ότι οι αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αέριου και του πετρελαίου θα είναι εκρηκτικές έκανε ο καθηγητής της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ναπολέων Μαραβέγιας, μιλώντας στον ΑΝΤ1 και τον Νίκο Χατζηνικολάου για τις επιπτώσεις που θα έχει στην ευρωπαϊκή και ελληνική οικονομία η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

«Από όλη αυτή την ιστορία, το μόνο βέβαιο είναι ο απόλυτα ζημιωμένος είναι η Ευρώπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι ΗΠΑ έχουν οικονομικά οφέλη, αλλά όχι πολιτικά. Η Ελλάδα επειδή είναι μέρος της Ευρώπης και της ΕΕ, θα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα. Βλέπουμε ότι και μόνο η απειλή της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε ανεβάσει τις τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου σε πολύ υψηλά επίπεδα» ανέφερε αρχικά ο κ. Μαραβέγιας.

Ο καθηγητής της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Ναπολέων Μαραβέγιας, δήλωσε για την ακρίβεια και τον πληθωρισμό στον Realfm 97,8 και στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου ότι “η αίσθηση που έχω είναι ότι αυτός ο πληθωρισμός ξεκίνησε ως πληθωρισμός ζήτησης λόγω του κορωνοϊού”.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας προσπαθήσουμε να κάνουμε την μετακίνηση από την ενέργεια που μολύνει την ατμόσφαιρα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όλο αυτό, επειδή δεν είναι εύκολο να γίνει, είναι δύσκολη υπόθεση και κάνει την προσφορά να είναι περιορισμένη” πρόσθεσε.

“Η δεύτερη φάση του πληθωρισμού είναι όταν οι υψηλές τιμές μπαίνουν στην παραγωγή” περιέγραψε.

“Θα τραβήξει αυτή η ιστορία με τον πληθωρισμό γιατί είναι πλέον ένας πληθωρισμούς κόστους. Το κόστος παραγωγής δεν είναι μόνο στα προϊόντα, υπάρχει και στις πρώτες ύλες, στα οικοδομικά είδη, μιλάμε για έκρηξη τιμών σε διάφορες αλυσίδες. Κρίνω ότι μέχρι το τέλος του 2023 θα ζήσουμε μαζί του” υπογράμμισε ο κ. Μαραβέγιας.

(REAL.GR, 21.02.2022)

Η χώρα μας επωφελείται από την ευνοϊκή οικονομική συγκυρία της μετά κορωνοϊόν εποχής. Ολες οι εκτιμήσεις δείχνουν αύξηση κατά 8%-9% του ΑΕΠ το 2021, ενώ οι προβλέψεις ανεβάζουν την ανάκαμψη για το 2022 σε 4%-5%. Εχει δημιουργηθεί ένα εξαιρετικά θετικό κλίμα για επενδύσεις, ελληνικές και ξένες, σε σημαντικούς τομείς (ενέργεια, νέα τεχνολογία κ.λπ.), οι οποίες στηρίζονται και στις εισροές πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης τα επόμενα χρόνια.

Η περιπέτεια της κρίσης στην Ελλάδα και στις άλλες ευπαθείς οικονομίες της ευρωζώνης και η πανδημία έχουν αλλάξει σημαντικά την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης.

Ηένταξη της χώρας μας στην ευρωζώνη υποστηρίχθηκε και από τα δύο πολιτικά κόμματα εξουσίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90, που τότε εκπροσωπούσαν περίπου 85% των ελλήνων πολιτών. Χάρη στην προσήλωση του ελληνικού λαού στον μεγάλο ευρωπαϊκό στόχο, στη συγκυριακή αποφυγή των εκλογικών κύκλων δημοσιονομικής χαλάρωσης στις εκλογές του 1993, του 1996 και του 2000, στην αφθονία των πόρων από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία προς την Ελλάδα και στη σταθερή προετοιμασία της χώρας, από την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992 μέχρι και το 2001, από όλες τις κυβερνήσεις (της ΝΔ μέχρι το 1993 και του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια) τα μακροοικονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας κάλυψαν σχεδόν τα γνωστά κριτήρια της Συνθήκης.

Η τρέχουσα χρονιά χαρακτηρίζεται παγκοσμίως από την επιστροφή της οικονομίας στα προ πανδημίας επίπεδα. Τόσο στη χώρα μας όσο και στην ευρωζώνη η ανάκαμψη του 2021 καλύπτει σχεδόν την ύφεση του 2020.

Κάθε μεταβατική περίοδος χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα αλλά και ελπίδα. Η παλιά κατάσταση είναι γνωστή, αλλά η καινούργια προς την οποία μεταβαίνουμε είναι πάντοτε άγνωστη. Ειδικότερα όσον αφορά την οικονομία, η μετάβαση από την πανδημία στην ανάπτυξη στη διάρκεια του 2022 χαρακτηρίζεται από νέα δεδομένα, απροσδιόριστα ακόμη, καθώς οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, αρνητικές αλλά και θετικές, δεν έχουν ακόμη πλήρως εκτιμηθεί.

Καθώς ξεκινά το 2022, όπου θα κυριαρχήσει επιθετικά η παραλλαγή «Ομικρον» του κορωνοϊού, είναι χρήσιμο να επιχειρηθεί ένας συνοπτικός απολογισμός των σημαντικότερων συνεπειών της πανδημικής κρίσης τα δύο πρώτα χρόνια, 2020 και 2021, στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο και να ιχνηλατηθούν οι προοπτικές της.

Η πρώτη επίπτωση της πανδημίας στην πολιτική είναι ο περιορισμός της ελευθερίας, με την επιβολή περιοριστικών μέτρων από το κράτος, ακόμη και σε χώρες με φιλελεύθερη παράδοση, όπως είναι οι βορειότερες χώρες της Ευρώπης, πράγμα που οδηγεί σε κινήματα υπεράσπισης της ελευθερίας των πολιτών. Ταυτόχρονα, η πανδημία υποκινεί υπόγεια ρεύματα προνεωτερικών αντιλήψεων με μεταφυσικού περιεχομένου δοξασίες, κυρίως σε χώρες ύστερης ανάπτυξης του ορθολογισμού, όπως είναι τα Βαλκάνια και οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, ενώ οι συχνές παλινωδίες της κρατικής παρέμβασης κλονίζουν την αναγκαία εμπιστοσύνη όλων των πολιτών στο κράτος.