Τα τελευταία τρία χρόνια στη δημόσια συζήτηση κυριαρχούν το χρέος, το έλλειμμα, το Μνημόνιο και οι δόσεις του δανείου από τους δανειστές μας και εταίρους μας. Δυστυχώς, δεν γίνεται λόγος για το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, η οποία θα μπορούσε να δώσει διέξοδο στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Ξέρουμε ότι τα τελευταία 30 χρόνια τόσο η βιομηχανική όσο και η αγροτική παραγωγή έχουν μειωθεί σε απόλυτες τιμές. Η ανάπτυξη – μεγέθυνση της δεκαετίας ’96-’06 προήλθε από τις κατασκευές, τις υπηρεσίες και, κυρίως, από την κατανάλωση εισαγόμενων προϊόντων, πράγμα που επιδείνωσε και το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών.

Eτσι το ζήτημα της παραγωγικής βάσης που θα στηρίζεται στη βιομηχανία και τη γεωργία παραμελήθηκε, όμως αυτή τη στιγμή της μεγάλης κρίσης αποτελεί την αιτία του προβλήματος. Η παραγωγή των βιομηχανικών και αγροτικών προϊόντων υποχώρησε μπροστά στις ελεύθερες πλέον εισαγωγές φθηνότερων και πολλές φορές ποιοτικά καλύτερων ειδών τόσο από τις ευρωπαϊκές χώρες όσο και από τον υπόλοιπο κόσμο.

Σήμερα το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, δηλαδή της διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης της χώρας μας στη βιομηχανία και τη γεωργία, δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με όρους διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Θα πρέπει συνεπώς να σχεδιάσουμε μια νέα παραγωγική δομή, η οποία θα περιλαμβάνει προτεραιότητες με βάση τις δυνατότητες της χώρας. Κατά γενική παραδοχή οι κλάδοι που θα μπορούσαν να έχουν μέλλον στη χώρα είναι τα αγροτικά προϊόντα και τα τρόφιμα, η ενέργεια και ενδεχομένως η πληροφορική. Η προσπάθεια θα πρέπει να επικεντρωθεί χωρίς να διασπούμε τις δυνάμεις μας προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν π.χ. στοχεύσουμε στην αγροτική παραγωγή, την επεξεργασία και τη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων συνδυασμένη με τις υπηρεσίες στον τουρισμό, ενδεχομένως αυτός ο συνδυασμός θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα παραγωγική διέξοδο σε πάρα πολλές περιοχές.

Βεβαίως, όλα αυτά θα πρέπει να σχεδιαστούν από ένα έξυπνο κράτος σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Βασική προϋπόθεση είναι προφανώς η αύξηση της ρευστότητας, δηλαδή της διοχέτευσης δανείων από το τραπεζικό σύστημα προς τις επιχειρήσεις. Ας ελπίσουμε ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η ανασυγκρότηση του τραπεζικού συστήματος θα δώσουν μια τέτοια δυνατότητα.

ΕΘΝΟΣ 08/10/12